خطای 404 page not found، که یکی از معروف ترین خطاها به معنی پیدا نشدن است، اغلب توسط وب سایت ها تطبیق داده می شود. در این مقاله قصد دارم نحوه رفع ارور 404 و رفع آن را آموزش دهم.
شاید روی لینکی کلیک کرده باشید، اما به جای دریافت سایت مورد نظر، با پیغام خطایی مواجه می شوید که می گوید صفحه درخواستی موجود نیست. چیزی شبیه به این پیام "404 یافت نشد". این خطا یک کد وضعیت استاندارد HTTP است. این پیام از طریق سرور آنلاین فعلی به مرورگر وب (معمولاً مشتری) ارسال می شود که درخواست HTTP را ارسال کرده است.
چه زمانی با خطای 404 مواجه می شویم؟
معمولاً پیام خطای 404 زمانی است که محتوای وب سایت حذف شده یا به URL دیگری هدایت می شود.
همچنین دلایل دیگری برای نمایش پیغام خطا وجود دارد که به شرح زیر است:
URL یا محتوای آن (مانند فایل ها یا تصاویر) حذف یا منتقل شده است (بدون تنظیم پیوندهای داخلی).
URL اشتباه تایپ شده است (در طول فرآیند ایجاد یا طراحی مجدد)، به اشتباه پیوند داده شده است، یا در مرورگر اشتباه تایپ شده است.
سرور مسئول وب سایت در حال اجرا نیست یا اتصال قطع شده است.
نام دامنه درخواستی را نمی توان با استفاده از سیستم نام دامنه (DNS) به IP تغییر داد.
نام دامنه وارد شده دیگر وجود ندارد.
قبل از هر چیز در مقاله قبلی به بررسی الگوریتم جدید Google May 2020 Core Update اشاره کردم که یکی از دلایل افت رتبه به نام الگوریتم اصلی این است که خطاهای 404 نقش زیادی دارند. نقش.
پیوندهای مرده اغلب برای مدت طولانی باقی می مانند زیرا اپراتورها نمی دانند که محتوای مرتبط حذف شده یا منتقل شده است. بسیاری از وبسایتها هنوز در صفحات نتایج موتورهای جستجو (SERP) ظاهر میشوند، حتی اگر دیگر به صورت آنلاین در دسترس نیستند (یا حداقل در URL فهرست نشدهاند). سایر سایت های مرتبط مانند وبلاگ ها، پورتال های خبری و غیره اغلب اطلاع نمی دهند که سایت حذف شده است یا اکنون می توانید آن را تحت یک URL جدید پیدا کنید. بسیاری از اپراتورهای وب سایت پیوندهای خارجی خود را به طور منظم بررسی نمی کنند، بنابراین یک پیوند کاربردی به راحتی می تواند از بین برود.
خطاهای 404 می توانند به روش های مختلفی ظاهر شوند. برخی از وب سرورهای مرتبط با خدمات اطلاعات اینترنتی به طور فزاینده ای اطلاعات تخصصی در مورد علت خطای 404 با افزودن پسوند عددی به 404 ارائه می دهند.
ادامه مطلب
لیست کامل این اعداد که به 404 اضافه شده است
404.0 - یافت نشد.
404.1 - سایت یافت نشد.
404.2 - محدودیت ISAPI یا CGI.
404.3 - محدودیت نوع MIME.
404.4 - هیچ کنترل کننده ای تعریف نشده است.
404.5 - با پیکربندی فیلتر درخواست رد شد.
404.6 - فعل رد شده.
404.7 - پسوند فایل رد شد.
404.8 - فضای نام پنهان.
404.9 - ویژگی فایل پنهان است.
404.10 - هدر درخواست خیلی طولانی است.
404.11 - درخواست شامل یک توالی فرار دوگانه است.
404.12 - درخواست شامل کاراکترهای بیت بالا است.
404.13 - طول محتوا خیلی زیاد است.
404.14 - URL درخواست خیلی طولانی است.
404.15 - رشته درخواست خیلی طولانی است.
404.16 - درخواست DAV به مدیریت فایل استاتیک ارسال می شود.
404.17 - محتوای پویا با استفاده از نگاشت MIME-wildcard به یک کنترل کننده فایل ثابت نگاشت می شود.
404.18 - دنباله رشته پرس و جو رد شد.
404.19 - توسط قانون فیلتر رد شده است.
404.20 - بخش های URL بسیار زیاد
معانی هر یک از این پسوندهای عددی:
پیدا نشد.
سایت پیدا نشد
محدودیت در رابط برنامه نویسی برنامه سرور اینترنت (ISAPI) یا رابط اتوبوس عمومی. (CGI)
محدودیت های نوع MIME
تنظیم نشده.
به دلیل درخواست فیلتر پیکربندی رد شد.
فعل رد می شود.
فرمت فایل یا پسوند فایل رد شد.
فضای نام پنهان
ویژگی فایل های مخفی
عنوان درخواستی خیلی طولانی است
درخواست شامل یک دنباله فرار دوگانه است.
درخواست شامل کاراکترهای بیت بالا است.
محتوا خیلی طولانی است.
درخواست URL خیلی طولانی است.
رشته جستجو خیلی طولانی است.
یک درخواست کپی و نوشتن توزیع شده به برنامه کنترل فایل استاتیک ارسال می شود.
محتوای پویا با استفاده از نمادهای هماهنگ کننده MIME به یک کنترل کننده فایل ثابت نگاشت می شود.
دنباله خط درخواست رد شد.
توسط قوانین فیلتر رد شده است.
تعداد قطعات URL بسیار زیاد است.
چگونه می توانیم خطای 404 را برطرف کنیم؟
صفحه 404 لزوماً به این معنی نیست که اطلاعات مورد نظر در دسترس نیست.
در بسیاری از موارد، راه حل برای خطای اصلی به راحتی پیدا می شود و بازدیدکننده می تواند به سرعت به صفحه وب که در ابتدا به دنبال آن بود هدایت شود.
بنابراین دقیقا چگونه می توانید یک خطای 404 را برطرف کنید؟
توصیه ما این است که راه حل های بالقوه زیر را امتحان کنید (به ترتیب ذکر شده):
صفحه را دوباره بارگذاری کنید:
ممکن است خطای 404 ظاهر شود زیرا صفحه به درستی بارگیری نشده است.
این را می توان به راحتی با فشار دادن دکمه "رفرش" در مرورگر یا با فشار دادن دکمه F5 بررسی کرد.
URL را بررسی کنید:
صرف نظر از اینکه URL را به صورت دستی وارد کرده اید یا از طریق پیوند هدایت شده اید، دلیل عدم دسترسی می تواند اشتباه انجام شده باشد. به همین دلیل باید مسیر مشخص شده سایت را بررسی کنید.
شما یا شخصی که به این پیوند دسترسی دارد نیز ممکن است اشتباهی تایپ کرده باشید. به غیر از اشتباهات املایی، اسلش های جلو به سمت چپ یا خارج از جای خود باقی می مانند. به خاطر داشته باشید که این فقط با URL های "تمیز" قابل آزمایش است، زیرا آنها به جای کلمات، حروف، اعداد و نمادهای نامفهوم حاوی کلمات ناخوانا هستند.
بازگشت به سطح کتابخانه:
مثلا:
اگر URL از ساختار زیر example.com.com/Directory1/Directory2/Directory3 منجر به صفحه خطای 404 شود، همیشه می توانید از سطح فهرست قبلی بالاتر بروید.
(در این مثال: example.com/Directory1/Directory2) بررسی کنید که آیا صفحه مورد نظر در آنجا لینک شده است یا خیر.
تنها کاری که باید انجام دهید این است که آخرین فهرست موجود در URL را حذف کنید. لینک صفحه مورد نظر باید در صفحه قبلی قابل مشاهده باشد. اگر در همان صفحه نیست، می توانید به صفحه قبلی برگردید و لینک صحیح را در آنجا جستجو کنید. اما اگر اینطور شد که این روش هم موفق شد و بالاخره به صفحه اصلی برگشتید، به نکته بعدی توجه کنید.
از جستجوی سایت استفاده کنید:
بسیاری از وب سایت ها عملکرد جستجو را به عنوان بخشی از صفحه اصلی خود ارائه می دهند. برای به دست آوردن اطلاعات مورد نظر، یک فرآیند جستجو (در کادر جستجوی سایت) انجام دهید و با وارد کردن یک یا چند کلمه کلیدی، می تواند به شما در یافتن صفحه خاص مورد نظرتان کمک کند. اگر سایت دارای عملکرد جستجو نیست، با استفاده از لینک های دسته بندی در سایت به جستجو ادامه دهید یا آنچه را که در گوگل به دنبال آن هستید همراه با نام دامنه مورد نظر جستجو کنید.
با استفاده از موتور جستجو:
صفحه سایت مورد نظر خود را در موتورهای جستجویی مانند گوگل جستجو کنید. این امکان وجود دارد که URL شما اشتباه باشد، در این صورت یک جستجوی سریع در موتورهای جستجو مانند , به شما چیزی را می دهد که به دنبال آن هستید. اگر بالاخره صفحه مورد نظر خود را پیدا کردید، نشانک ها یا موارد دلخواه خود را به روز کنید تا در آینده از خطاهای HTTP 404 جلوگیری کنید.
حذف کش مرورگر و کوکی ها:
اگر می توانید از دستگاه دیگری به سایت دسترسی پیدا کنید و به نظر می رسد خطای HTTP 404 فقط در رایانه خاصی ظاهر می شود، ممکن است مشکل از مرورگر شما باشد. بنابراین باید کش مرورگر و همچنین تمام کوکیهای این سایت را حذف کنید، و این ممکن است منجر به دسترسی به صفحه شود.
تماس با سایت:
اگر هیچ یک از نکات بالا موفقیت آمیز نبود، تنها گزینه شما ممکن است تماس با شخص یا افراد مسئول سایت باشد. اطلاعات تماس معمولاً در بخش اصلی وب سایت یا در صفحه ویژه "تماس با ما" یافت می شود. اپراتورهای وب سایت باید بتوانند اطلاعاتی در مورد اینکه آیا صفحه مورد نظر واقعاً وجود دارد یا خیر ارائه دهند. صفحه مورد نظر ممکن است به یک URL جدید منتقل شده باشد. سپس آنها می توانند خطای 404 را با معرفی یک تغییر مسیر دامنه که به طور خودکار کاربران را از صفحه وب قدیمی به صفحه فعلی هدایت می کند، برطرف کنند.
تشخیص خطای 404 در سایت ما
مهم است که مدیران وب سایت از صفحات HTTP 404 اجتناب کنند. این امر در مورد صفحات خطای داخلی 404 در وب سایت شما و همچنین صفحات خطای خارجی 404 در سایر سایت ها صدق می کند. ابزارهای رایگان بیشماری وجود دارد که به شما کمک میکند این لینکهای شکسته را راحتتر پیدا کنید.
سه تا از بهترین و معروف ترین آنها عبارتند از:
کنسول جستجوی گوگل:
اگر قبلاً یک حساب Google دارید و وب سایت خود را در آنجا ثبت کرده اید، باید از گزینه Google Search Console استفاده کنید. هر خطای 404 یافت شده توسط جستجوگرهای گوگل در ابزار وب نمایش داده می شود و در اینجا نیز قابل رفع است. توابع اضافی به شما امکان می دهد تا خطاها را در فایل های robots.txt بیابید.
جستجوگر پیوند مرده:
یکی از ساده ترین و سریع ترین ابزارها برای یافتن خطاهای 404 در صفحات پیوند داخلی و خارجی، Dead Link Checker است. با استفاده از این برنامه وب، شما به سادگی URL مورد نظر خود را برای آزمایش وارد کرده و سپس تست را شروع کنید. در اینجا می توانید یک صفحه وب یا کل سایت را بررسی کنید. این برنامه تمام صفحات خطای ردیابی شده را با کدهای وضعیت و URL فهرست می کند.
جستجوگر پیوند W3C:
این ابزار آنلاین از کنسرسیوم وب جهانی (W3C) به ویژه در مورد بررسی صفحات وب اختصاصی است. به همین دلیل است که فرآیند تأیید پیوند نسبت به سایر سایت ها بیشتر طول می کشد.
جستجوگر پیوند W3C درست مانند جستجوگر پیوند مرده کار می کند:
شما URL را وارد کنید و به ابزار اجازه دهید بقیه کارها را انجام دهد. جزئیات اضافی نیز می تواند اضافه شود.
نحوه رفع خطای 404 (از مدیریت سایت)
اگر خطای 404 مربوط به فایل تصویری باشد، متوجه خواهید شد که این تصویر مربوط به یک افزونه یا مربوط به یک قالب یا هر دو است، اما خودتان آن را آپلود کرده اید.
به خصوص مدیران سایت های وردپرسی که باید به این موضوع توجه کنند. برای مثال اگر مشکل بارگذاری تصویر برای افزونه x است، می توانید وارد تنظیمات افزونه شوید و تصویر جدید را به آن افزونه وردپرس بدهید تا از این به بعد تصویر جدید لود شود.
گاهی اوقات وب سایت خود را از یک دامنه به دامنه دیگر منتقل می کنیم، مثلاً آدرس example.com است، سپس آن را به example.ir منتقل می کنیم و متوجه می شویم که تمام آدرس های example.ir با خطای وردپرس 404 مواجه هستند در این صورت ، اگر مطمئن شدیم که انتقال به درستی انجام شده است، کافی است وارد فیلد شوید:
به Settings -> Unique Links -> General Settings بروید و یکبار گزینه simple را انتخاب کنید و ذخیره کنید و دوباره بعد از آن همان گزینه را انتخاب کنید.
به عبارتی اگر تنظیمات من «نام نوشته» باشد، گزینه «ساده» را انتخاب کرده و ذخیره می کنم، سپس دوباره گزینه «نام نوشته شده» را انتخاب کرده و دوباره ذخیره می کنم.
اگر در سایت وردپرسی خود کاری انجام نداده اید و به طور ناگهانی با خطای 404 مواجه شدید، باید آنچه را که اخیراً به سایت اضافه کرده اید بررسی کنید.
گاهی ممکن است به دلیل تعامل بین افزونه ها، چنین خطاهایی را در سایت های وردپرسی مشاهده کنیم
اگر صفحه یا مقاله ای را در سایت وردپرسی خود حذف کرده باشید، طبیعتا با خطای 404 مواجه خواهید شد.
بهترین افزونه ریدایرکت همین افزونه است و می توانید از این افزونه برای انتقال آدرسی که حذف کرده اید به آدرس جدید یا مشابه آن استفاده کنید.
ایجاد صفحه خطای 404
برخی از سیستم های مدیریت محتوا (CMS) مانند وردپرس، جوملا و دروپال به طور خودکار صفحه خطای 404 را زمانی که URL در دسترس نیست ایجاد می کنند. صفحه HTTP 404 فقط یک پیام خطای استاندارد ساده است، اما بیشتر آنها را می توان با استفاده از پسوندهای CMS خاص سفارشی کرد.
اگر CMS شما به شما اجازه ایجاد یا اصلاح صفحه 404 خود را نمی دهد، یا اگر سایت شما فقط بر اساس HTML، PHP و غیره است، کمی پیچیده تر می شود.
می توانید یک صفحه خطا به صورت زیر ایجاد کنید:
یک صفحه خطا ("404.html" یا "404.php") در دایرکتوری اصلی ایجاد کنید (اگر از قبل وجود نداشته باشد).
فایل htaccess. را در دایرکتوری ریشه باز کنید (یا در صورت لزوم ایجاد کنید)، گزینه "ErrorDocument 404 /404.html" را وارد کرده و تغییر را ذخیره کنید. صفحه خطا با این کد ایجاد می شود.
برای اینکه ببینید آیا این کار به درستی انجام شده است، سعی کنید به یک صفحه وب غیرقابل دسترسی بگردید.
به این ترتیب می توانید یک صفحه خطای طراحی شده ویژه با پیوندهای مرتبط (به عنوان مثال پیوندهایی به صفحه اصلی یا سایت های فرعی خود که در آن محتوا با آنچه بازدیدکننده در ابتدا درخواست کرده است همپوشانی دارد) ارائه دهید. حتی می توانید یک تابع جستجو به وب سایت خود اضافه کنید. با انجام این مراحل اضافی و ارائه مشوقها، ممکن است بتوانید پس از دیدن کد 404 از مراجعه مستقیم بازدیدکنندگان به سایت خود جلوگیری کنید.
تغییر مسیر
ریدایرکت به معنای تغییر مسیر و در اینترنت به معنای هدایت و انتقال بازدیدکننده به مسیری جدید از یک وب سایت به وب سایت دیگر است. ریدایرکت روشی است برای ارسال کاربران و موتورهای جستجو به آدرس اینترنتی متفاوت از آدرسی که در ابتدا درخواست کرده بودند. سه تغییر مسیر متداول عبارتند از 301، 302 و Meta Refresh.
تغییر مسیر 301: آدرس به طور دائم منتقل شده است (توصیه برای سئو).
ارجاع 301 یک ارجاع دائمی است که بین 90-99٪ از ارزش ویژه پیوند (قدرت رتبه بندی) را به صفحه ارجاع منتقل می کند. در بیشتر موارد، ریدایرکت 301 بهترین راه برای پیاده سازی ریدایرکت ها در یک وب سایت است.
هنگامی که آدرس دامنه سایت خود را تغییر می دهید و سایت شما با آدرس دیگری نمایش داده می شود از ریدایرکت 301 استفاده می شود. روش صحیح استفاده از چندین URL برای یک وب سایت استفاده از ریدایرکت 301 است همچنین برای تغییر مسیر صفحات داخلی استفاده می شود.
به عنوان مثال، اگر صفحه ای از سایتی حذف می شود، بهتر است 301 آدرس آن صفحه را به یک صفحه مرتبط هدایت کنید تا صفحه خطای 404 به کاربران ارائه نشود.
تغییر مسیر 301 برای یک صفحه، رتبه صفحه را حفظ می کند و آن را از یک صفحه به صفحه دیگر منتقل می کند.
اگر قصد انتقال دامنه یا صفحه ای از یک سایت به آدرس دیگر را دارید و آدرس قبلی صفحه مورد نظر را با ریدایرکت 301 به آدرس جدید منتقل نکنید، تمام رتبه شما و اعتباری که صفحات کسب کرده اند از بین می رود. . .
مرجع 302: آدرس به طور موقت منتقل شده است.
تفاوت بین ریدایرکت 301 به معنای تغییر مسیر دائمی و دائمی است، اما ریدایرکت 302 فقط به معنای تغییر مسیر موقت است.
به عنوان مثال، فرض کنید آدرس یکی از صفحات وب سایت شما که هر روز بازدیدهای زیادی از موتورهای جستجو و گوگل دریافت می کند، تغییر می کند. در این صورت، ما با استفاده از یکی از انواع ارجاع، آدرس قدیمی را به آدرس جدید هدایت می کنیم تا همه کاربران و بازدیدکنندگان وب سایت شما و همچنین موتورهای جستجو را به آدرس جدید هدایت کنیم. و به موتورهای جستجو اطلاع دهید که آدرس قدیمی به آدرس جدید به صورت دائمی تغییر یافته است و باید مقداری را که به آدرس قدیمی اضافه کرده اند به آدرس جدید منتقل کرده و آدرس قدیمی را با آدرس جدید در پایگاه داده خود جایگزین کنند. در مثالی دیگر، تغییر مسیر 302 را توضیح می دهیم. فرض کنید باید یکی از صفحات وب سایت خود را برای مدت کوتاهی از دسترس خارج کنید.